Afgelopen maandag sprak ik dokter nummer veertig in de reeks interviews met huisartsen die dienen als grondstof voor ons doktersboek. Het was de uit Egypte afkomstige en aldaar opgeleide gynaecoloog en dokter Sameh Lawndy, die na zijn waarnemerschap in Brabant met zijn huisartsenpraktijk in Urk is neergestreken. Minder vreemd dan het lijkt, want de christelijke Lawndy voelt zich goed thuis in het christelijke Urk. Hij is een eigentijdse dokter met moderne ideeën en herkenbare sores, en tegelijk bijna ouderwets in het feit dat hij er een solopraktijk op nahoudt en lacht wanneer ik hem vraag of hij in deeltijd werkt. ‘Tweemaal 36 uur ongeveer!’ zegt hij stralend. De telefoon gaat, de apotheker wil even met hem overleggen; het is maandagavond na achten, de enige werkdag dat Lawndy overdag géén spreekuur heeft. Op maandag doet hij zijn administratie en die tijd heeft hij hard nodig, helaas. Deze maandagavond heeft hij bovendien dienst. Het valt mee, vanavond komen slechts twee patiënten langs en klopt zijn assistent slechts eenmaal aan voor advies. Tegen het eind van de avond, als wij bijna twee uur met elkaar gesproken hebben, staat dokter Lawndy op. Zijn telefoon heeft geklonken, hij moet visite rijden. Glimlachend doet hij me uitgeleide.
Pittig vak, huisarts zijn in deze tijd. Ons respect voor deze professionals, hun toewijding aan het vak en hun arbeidsmoraal is de afgelopen anderhalf jaar alleen maar gegroeid. Vanaf nu kunnen wij ons wijden aan het schrijven van het boek dat hun vak weergeeft zoals de dokter het zelf beleeft.
Zie ook onze facebook-pagina Onder doktoren