Tuitjenhorn op de Coolsingel
Recentelijk gepensioneerd dokter Nico van Duijn kan zijn energie nog kwijt als actief raadslid voor Leefbaar Almere. En anders kiest hij graag het ruime sop met zijn zeilbootje. Open water, in deze stad aan de voormalige Zuiderzee ruimschoots voorhanden,was een van de redenen dat hij de eerste huisarts van Flevoland werd. Dat was in 1976.
Aan het eind van zijn loopbaan stond hij twee keer voor de Tuchtraad. De eerste keer was een terechte toetsing, zegt hij zelf, van zijn beslissing een patiënt niet te laten opnemen. Deze patiënt overleed een week later maar de tuchtrechter was het toch met die beslissing eens. De tweede keer beleefde Van Duijn als ‘hilarisch’. De aanleiding was dat hij in zijn column de osteopathie belachelijk had gemaakt. Meneer mag schrijven wat hij wil, had de rechter geoordeeld.
Van Duijn zegt het graag stellig en heeft het niet op kwakzalvers, charlatans en lieden die het niet zo nauw nemen met de regels van de moderne geneeskunde. Maar in het geval van Tuitjenhorn doet hij in ons gesprek toch een opmerkelijke uitspraak. ‘Een kleine procedurele fout die in het niet valt bij de enorme overtreding die Tromp maakte. Als iemand met 300 km/u over de Coolsingel raast moet je geen ‘halt’ roepen maar die wagen van de weg af rossen. De strenge aanpak door de Inspectie was volkomen terecht.’
Het is een stevig standpunt dat haaks staat op wat wij tot nu toe hoorden van de 36 dokters die Paul en ik overal in het land mochten interviewen. Behoorlijk dwars in de discussie die zoveel onzekerheid onder dokters heeft blootgelegd. Van Duijn nuanceert: ‘Het was een fatsoensfout dat ze zelf Tromp niet even hebben gebeld. Maar dat weegt niet op tegen zijn optreden waarmee hij enorm over de schreef ging. De Inspectie moest wel hard ingrijpen.’
Dokter Tromp injecteerde zijn – stervende – patiënt 1000 mg morfine. Dit middel brengt je in slaap en verzacht de pijn en de benauwenis waarin deze patiënt verkeerde. De patiënt werd niet meer wakker en overleed een half uur later. Mogelijk had hij een morfinetolerantie opgebouwd – en Tromp wilde geen half werk leveren. Dat is het oordeel van veruit de meeste dokters die wij spreken.
Maar Nico van Duijn vindt dat Tromp het onheil over zichzelf afriep met zijn afwijkende ingreep. Hij vindt dat dokters zich gewoon aan de regels moeten houden.
Zijn standpunt over zorgverzekeraars sluit wel aan op wat wij van zijn collega’s optekenden. Verzekeraars zouden hun inhoudelijke bemoeienis moeten inleveren en overlaten aan de beroepsgroep. Die kan zelf het beste invulling geven aan hun vak, binnen de kaders die onze democratie stelt. Maar dan moeten ze ook intervisie, controle en inspectie accepteren. Anders kan er van openheid en controleerbaarheid geen sprake zijn.
